Bakit ito Mahalaga?

Kapag hindi natin alam kung bakit tayo ipinanganak o kung bakit tayo umiiral, pinipigilan nito tayo sa pamumuhay ng kabuuan ng ating buhay, nakakadistract ang ating focus, binibigyan natin ng prayoridad ang mga bagay na hindi mahalaga, at ibinibigay natin ang ating sarili sa mga relasyon na maaaring sa huli ay nakasisira sa halip na nagpapalakas at nagpapaunlad sa kaharian ng Diyos at nagdadala sa atin palapit kay Jesus.

Ang layunin ng araling ito ay magdala ng pag-unawa mula sa Bibliya kung ano ang inihanda ng Diyos para sa atin. Ano ang mga layunin at ano ang mga pangako ng Diyos para sa atin habang tinitingnan natin siya bilang ating Manlilikha at Ama?

Hanapin Ako at Matatagpuan Mo Ako

Sapagkat alam ko ang mga plano ko para sa iyo, wika ng Panginoon, mga plano para sa kapakanan at hindi kasamaan, upang bigyan ka ng magandang hinaharap at pag-asa. Pagkatapos nito, tatawag ka sa akin at lalapit ka upang manalangin sa akin. Ako’y didinggin mo. Hanapin mo ako at matatagpuan mo ako kapag hinanap mo ako ng buong puso mo.” (Jeremias 29:11-13)

Mayroong mahahalagang mga salita at parirala rito na tutulong sa atin upang maunawaan ang puso ng Diyos para sa ating mga layunin at mga pangakong kanyang inihayag sa Bibliya.

Mahalaga na malaman natin ang mga pangako ng Diyos at ang kalooban ng Diyos, mula sa pananaw ng Bibliya, at kung nasaan sila sa Kasulatan, dahil ito ang mga bagay na maaari nating pagtiwalaan at maaasahan. Kapag hindi natin alam kung ano ang nakasulat sa Salita ng Diyos at hindi natin alam kung ano ang ipinangako sa atin ng Diyos, palaging magiging biktima tayo ng ating sariling opinyon. Kapag naging biktima tayo ng ating sariling opinyon, saka tayo mag-aalala, magkakaroon ng pangamba, matetest ang ating pagtitiwala, at magsisimula tayong umasa sa ating imaturity ng karakter at mga bisyo, adiksyon, depresyon, isolation, at iba pa.

Kung mas mauunawaan natin ang mga pangakong ito at kung sino ang Diyos, mas magkakaroon tayo ng kompiyansa at mas magiging matatag habang tinutuloy natin ang ating buhay kay Jesus. Hindi na rin tayo magiging biktima ng mga maikling panahon ng pagsunod sa Diyos nang tatlong buwan, anim na buwan, o isang taon, at pagkatapos bumalik sa ating mga kasalanan. Tatag tayo sa Salita ng Diyos at makakatapos tayo nang mahusay sa karera ng pananampalataya, gaya ng sinabi ni Apostol Pablo.

Ang Aking Malalim na Panghihina ng Puso sa Panahon ng Aking Pagbagsak

Nakilala ko si Jesus noong napakabata ko pa. Pinakita sa akin ng aking ina ang seryeng Left Behind, at umiiyak kami ng aking kapatid na huwag sanang maiwan. Gabi ding iyon, idinulog ko kasama ng aking ina at kapatid na tanggapin si Jesus bilang aking Panginoon at Tagapagligtas at patawarin ako sa aking mga kasalanan. Ako ay walong taong gulang noon.

Hindi ko lubos na isinuko ang aking buhay sa Diyos hanggang sa abutan ko ng pinakamababang punto ko. Naghihiwalay ang aking mga magulang, nasa mapang-abuso na relasyon ang aking kapatid at naging adik ako sa droga nang 14 taong gulang pa lang ako. Sumali ako sa isang gang ng krimen pagkatapos noon at nang 17 taong gulang na ako, ang layunin ko ay patayin ang napakaraming tao hanggang sa edad 21, mamamatay na ako o nakakulong na habambuhay sa kulungan.

Marami pa ring pride sa aking buhay. Kinailangan kong lumipat sa Pilipinas para sa isang pekeng bakasyon na sinabi ng aking mga magulang sa akin. Nang dumating ako, kinuha nila ang aking passport at sinabi sa akin na hindi ako aalis hangga’t hindi ako nagbabago ng buhay. Nagsimula akong magbenta ng droga doon, sumali sa mga lokal na gang, bumalik pa ako sa crystal meth sa Pilipinas. Nagsimula ulit akong mangholdap ng mga tao. Hindi hanggang isang gabi na nagdesisyon akong ganap na sundin si Jesus at isuko ang lahat at unang narinig ko siya.

Alam ng Diyos kung ano ang nasa loob ng ating mga puso. Nakikita Niya kapag may pananampalataya tayo, kahit na mukhang wala tayong pananampalataya sa iba. Nakita ng Diyos sa loob ng aking puso na may pananampalataya doon at sa wakas ay hinahanap ko Siya. Makikita rin ng Diyos kapag hinahanap mo Siya, at tunay na pananampalataya ang nasa loob mo. Ang ating tugon ay maaaring buong pusong sundin ang Diyos mula pa sa simula.

Ang buong pusong pagsunod sa Diyos ay hindi tungkol sa pag-unawa sa Diyos. Ang buong pusong pag-ibig kay Jesus ay hindi tungkol sa lohika o sa ating pinanggalingan. Ang buong pusong pagsunod sa Diyos ay tungkol sa pananampalataya. Ang pananampalataya ay isang hindi nakikita at hindi maipapaliwanag na katangian. Ibig sabihin, ang pananampalataya ay isang espirituwal na kapital na mayroon tayo sa Diyos; ito’y walang hanggan. Kapag mayroon tayong pananampalataya, iyon ang oras na maririnig ng Diyos ang ating mga panalangin, ngunit kapag puno tayo ng pagdududa, hindi Niya tayo maririnig.

Alam Ko Ang Mga Plano Ko Para Sa Iyo

”Sapagkat alam ko ang mga plano ko para sa iyo, wika ng Panginoon, mga plano para sa kapakanan at hindi kasamaan, upang bigyan ka ng magandang hinaharap at pag-asa. Pagkatapos nito, tatawag ka sa akin at lalapit ka upang manalangin sa akin. Ako’y didinggin mo. Hanapin mo ako at matatagpuan mo ako kapag hinanap mo ako ng buong puso mo.” (Jeremias 29:11-13)

Kapag tinitignan natin ang, ‘Alam ko ang mga plano ko para sa iyo’, dapat nating makita na ito ay mula sa pananaw ng Diyos. Ito ay mahalaga dahil alam natin na hindi nagbabago ang pananaw ng isang hindi nagbabagong tao. Sa Bibliya, malinaw na sinasabi na ang Diyos ang simula at wakas, at hindi Siya nagbabago. Habang tunay at buhay ang Kanyang mga damdamin at ang ating relasyon sa Kanya, ang katangian ng Diyos ay walang hanggan; samakatuwid, alam natin na ang Kanyang sasabihin sa mga sumusunod na talata ay magiging bahagi ng Kanyang katangiang hindi magbabago.

Hindi tulad kapag umaasa tayo sa isang mahal sa buhay, magulang, kaibigan, kilusang pangkomunidad, atbp., magbabago iyon kapag sila ay nagbago. Lahat tayo ay nahulog sa kasalanan; ibig sabihin lahat tayo ay nagkukulang sa kaluwalhatian ng Diyos at kabanalan ni Jesus; kaya’t hindi natin maaaring gawing pundasyon ang isang taong hindi matatag, tulad ng lahat tayo. Ang tanging paraan upang makapagtatag tayo ng matatag na pundasyon ay sa pamamagitan kung sino ang Diyos.

Mga Plano Para Sa Kapakanan At Hindi Kasamaan

Kapag sinasabi ng Diyos na ‘kapakanan at hindi kasamaan’, sinasabi Niya na ang pinakamataas na mabuti para sa atin ang Kanyang hangarin. Kapag tinitignan natin kung ano ang kasamaan, ito ay ang sirain ang mga layunin ng Diyos. Yamang ang diyablo ay sumisira sa kalooban ng Diyos, na nangangahulugan lahat ng mabuti, ibig sabihin gusto niyang sirain ang lahat ng mabuti sa ating mga buhay. Kapag pumapasok ang diyablo upang sirain ang anumang mabuti sa ating buhay, nasa bawat aspeto ito ng ating buhay; halimbawa, mga aspeto tulad ng:

1. Salapi
2. Pamilya
3. Mga Relasyon
4. Mga Trabaho
5. Edukasyon
6. Kalusugan
7. Kalakasan
8. Mga Anak
   

Hindi gusto ng diyablo na sirain lamang ang 2% o 50% ng ating mga buhay; nais niyang gibain ang 100% ng ating mga buhay, na eksaktong salungat sa kung gaano gusto ng Diyos na puno ng Kanyang kalooban at kabutihan ang ating mga buhay.

Magandang Hinaharap At Pag-asa

Ang ‘magandang hinaharap at pag-asa’ ay nangangahulugan na anuman ang ating pinanggalingan, ang pagtatapos ay palaging mas mahusay. Palaging malalaman natin na ang hinaharap at pag-asang ibinibigay sa atin ng Diyos ay magiging mas mahusay kaysa sa ating pinagsimulan. May plano ang Diyos para sa atin. Itinalaga Niya tayo upang maging sa isang tiyak na paraan. Inilagay Niya sa loob natin ang mga kaloob. Inilagay Niya sa loob ng ating DNA ang mga kakayahan na magkakaroon tayo ng mas mataas na kakayahan, at alam din Niya kung saan tayo nagmula at kung saan tayo papunta. Palaging maaasahan natin na ang Diyos ay may magandang hinaharap na puno ng pag-asa para sa atin. Tuwing nararamdaman natin na negatibo ang ating hinaharap at walang pag-asa, alam nating isang pag-atake iyon mula sa kaaway.

Pagkatapos Ay Tatawag Ka Sa Akin

Ito ay nagsasalita tungkol sa ating tugon sa Diyos. Ang ating tugon sa Diyos ay nangangailangan na tatawag tayo sa Kanya at sinasabi rito, ‘at mananalangin sa kanya’.

Kapag tumawag at nanalangin tayo sa Kanya, kailangan nating hanapin Siya ng buong puso natin. Hindi maaaring asahan natin na tutugon ang Diyos sa atin kung Siya ang ating pangalawang prayoridad. Hindi maaaring asahan natin na tutugon ang Diyos sa atin kung mayroon tayong iba pang mga diyos-diyosan sa ating buhay. Hindi maaaring asahan natin na tutugon ang Diyos sa atin kung ang relasyon natin sa ibang tao ay mas mahalaga sa atin kaysa kay Jesus. Sinasabi dito na maririnig tayo ng Diyos kung hinahanap natin Siya ng buong puso natin. Tutugon Siya sa atin kung lubos na ibinigay na natin ang ating sarili sa Kanya, ang Diyos.

Ang Pag-ibig ng Diyos ay Higit na Malaki Kaysa sa Ating Sitwasyon

Madalas tayong maging biktima sa paniniwalang nakabatay ang ating pagkakakilanlan sa paraan ng pagtingin sa atin ng ating mga magulang. Sa karamihan ng mga pangyayari sa buong mundo, ang ating mga magulang ay hindi magreripplekta ng perpektong imahen ng pag-ibig ng Diyos. Madalas na magreripplekta ang ating mga magulang at pamilya ng kabalbalan, pang-aabuso, trauma, kalungkutan, kawalan ng pag-asa, sakit, at marami pang iba. Hindi ito ang mga katangian na gusto ng Diyos na ituring natin para sa ating mga sarili. Ang mga katangiang ito ay nagmula sa pagbagsak ng sanlibutan nang magkasala sina Adan at Eba. Ito ay makasariling katangian na nagmula pa sa simula ng Genesis, ngunit ang katubusan na ibinibigay sa atin ng Diyos ay hindi ang mana ng kasalanan na ibinigay sa atin ni Adan. Ang mana na ibinigay sa atin ng Diyos, habang tinutubos Niya tayo, ay lubos Niya tayong minamahal.

Sinasabi sa Bibliya na ang Diyos ay pag-ibig. Yamang ang Diyos ay pag-ibig, ang lahat ng magagawa Niya sa atin ay pag-ibig. Kahit na kapag nagdadala ng paghatol at poot ang Diyos, ito ay upang sirain ang mga bagay na pumipigil sa ganap na pag-ibig.

Hindi lamang ang makapamuhay sa panahong ito ang pangunahing layunin natin sa buhay. Ang ating kahulihulihang tawag sa buhay ay maghanda at mabuhay sa walang hanggan kasama si Jesus; iyon ang walang hanggan. Walang hanggan tayong mabubuhay sa pag-ibig kasama si Jesus, na pag-ibig sapagkat ang Diyos ay pag-ibig, o mabubuhay tayo sa walang hanggan na walang pag-ibig kay Jesus, na kung saan doon naroon ang impiyerno, na walang pag-ibig ng Diyos doon.

Sa huli, ibibigay sa atin ng Diyos kung ano ang pagpipilian natin at hindi Niya tayo pipiliting pumili na mahalin Siya. Nang likhain ng Diyos ang sangkatauhan, minahal na Niya tayo. Pinasya Niyang likhain tayo sapagkat iyon ang ginagawa ng pag-ibig, ito ay isang relasyon; kaya’t gumawa ng relasyon ang Diyos sa atin. Gayunpaman, dahil ito ay pag-ibig, nangangailangan ito ng kusang pag-ibig pabalik. Ngunit ang pag-ibig na hinihingi ng Diyos sa atin ay hindi dahil sa kabalbalan o pagkasira na mayroon Siya, sapagkat perpekto ang Diyos, hindi tulad ng ating mga magulang o pamilya. Alam nating perpekto ang Diyos, kaya’t kung mahalin natin Siya nang ganap, iyon ang katarungan, at iyon ang paraan na gusto Niyang mabuhay tayo. Iyon din ang paraan na nais Niya para sa ating pagkakakilanlan.

Takot at Kahanga-hangang Ginawa

”Sapagkat ikaw ang lumikha sa aking loob; binuo mo ako sa sinapupunan ng aking ina. Pinupuri kita, sapagkat ako’y takot at kahanga-hangang ginawa. Kahanga-hanga ang iyong mga gawa; lubos na nakikilala ito ng aking kaluluwa.” (Mga Awit 139:13-14)

Sapagkat ikaw ang lumikha sa aking loob, binalot mo ako sa sinapupunan ng aking ina – Ito ay nangangahulugan na bago pa tayo ipinanganak, sa ating pisikal na anyo, inisip at nilikha na tayo ng Diyos. Kahit bago pa tayo naging embryo sa sinapupunan ng ating ina, kilala na tayo ng Diyos. Kahit bago pa tayo maipasok sa sinapupunan, kasiya-siya na ang Diyos sa atin.

Ano man ang paraan ng ating pagkakasilang, maging may kasalanan man ang ating magulang o may kasalanan man sa ating sitwasyon, hindi ito nagbabago sa pagtingin at pagmamahal sa atin ng Diyos. Tulad ng alam natin na mahal tayo ng Diyos, may plano siya para sa atin, at may magandang hinaharap at pag-asa para sa atin gaya ng sinabi sa Jeremias, alam din natin na ganito rin ang pagtingin ng Diyos sa atin bago pa tayo ipinanganak. Palaging masasandalan natin na mahal tayo ng Diyos dahil minamahal Niya tayo kahit hindi pa tayo gumagawa ng anuman.

Ibig sabihin, hindi kailanman kailangang maramdaman na kailangan nating kamtin ang pag-ibig ng Diyos; sa biyaya lamang ng Diyos tayo’y pinili Niya, at sa pag-ibig lamang Niya tayo’y minahal Niya. Wala tayong magagawa para paramihin ang pagmamahal sa atin ng Diyos. Upang tayo’y lumago sa buong kalooban ng Diyos para sa atin, lubos nating dapat malaman itong katotohanan. Sinabi ni David na lubos na nakikilala ng aking kaluluwa kung gaano ako kamahal ng Diyos.

Takot

Sa pormang pasibo, ang salita ay nagpapahayag ng ideya ng pagkatakot, pagiging hinahangaan: Natakot at kahanga-hanga ang Diyos (Exo 15:11; Awit 130:4); Ang Kanyang mga gawa ay nakapanggigilalas (Deut 10:21; 2 Sam 7:23) (Word Study)

Tayo’y nilikha na may dakilang paggalang at pag-iisip. Hindi tayo basta-basta ginawa, na may malaking margin ng error at pagkakamali. Bago pa man tayo maipasok sa sinapupunan, lubos na tayong minahal ng Diyos at pinag-isipan Niya tayo.

Bakit nagaganap ang masasamang bagay kung mahal na mahal tayo ng Diyos?

Bagaman nilikha tayo ng Diyos, patuloy pang binabalik ang sanlibutan hanggang sa pagbabalik ni Jesu-Cristo. Tinawag tayong maging asin at ilaw kung saan man tayo pumunta at anuman ang ating ginagawa, ngunit patuloy pa ring sinisira ng kasalanan ang planeta mula nang magkasala sina Adan at Eba.

Hindi tayo iniligtas ng Diyos upang manatiling alipin ng ating nakaraan o mga kalagayan. Iniligtas Niya tayo upang ganap na maging malaya mula sa gapos ng kaaway, at maging liwanag sa buong mundo ng Kanyang pag-ibig.

Talagang ba nating nalalaman na tayo’y takot at kahanga-hangang ginawa?

Madalas isiping ang paraan ng pagtingin sa atin ng ating mga magulang ay paraan din ng pagtingin sa atin ng Diyos. Kadalasan, kung ano ang sinasabi sa atin ng mga malapit sa atin ay naiisip din natin tungkol sa ating sarili.

Kapag napapansin natin na ang ating mga iniisip ay negatibo at nasisirang pag-iisip, kailangan nating palitan ito ng mabubuting pag-iisip ng Diyos tungkol sa atin. Kapag may mga iniisip tayo ng kawalan ng halaga, kailangan nating palitan ng pag-iisip na tayo’y takot at buong paggalang na nilikha ng Diyos.

Kahanga-hanga

Isang pangunahing ugat; upang tukuyin (literal o piksyonal): – gumawa ng pagkakaiba, ipakita ang kamangha-mangha, paghiwalayin, ibukod, putulin, gawin kahanga-hanga.

Bawat isa sa atin ay natatangi at kamangha-mangha. Gusto ng diyablo na maniwala tayong hindi tayo dahil ang kanyang pangunahing layunin ay sirain at lapastanganin ang sakdal na gawa ng Diyos. Minsan tayo’y malilinlang ng mga kasinungalingan ng kaaway.

Ang paghahambing ay isang dakilang maninira ng kagalakan para sa ating natatanging disenyo kay Jesus. Pinaparamdam sa atin ng mga paghahambing na tayo’y hindi karapat-dapat o kadiri. Samantalang ang pagiging natatangi ang nagbibigay-daan sa atin upang makita ang kagalakan sa kung sino ang Diyos at paano Niya tayo kahanga-hangang nilikha.

Maaari itong mangahulugan ng pagiging kamangha-mangha o kahanga-hangang nilikha (Awit 139:14).

Ang ating disenyo mismo ay kamangha-mangha kay Jesus. Hindi lamang sa buhay na ito, kundi pati sa susunod na panahon – ang walang hanggan. Ang nasirang dulot ng kasalanan sa panahong ito ay ganap na mababalik sa kasakdalan sa susunod na panahon. Gayunpaman, pagkatapos maligtas, pinapagana tayo ng Diyos na makita, sa pamamagitan ng Kanyang biyaya, kung sino talaga tayo. Kailangan nating tukuyin sa ating mga buhay ang anumang maling palagay o pagkakakilanlan na mayroon tayo sa ating sarili.

Lubos Na Nakikilala Ito Ng Aking Kaluluwa

Bahagi ng ating paglalakad kay Jesus na malaman kung gaano Niya tayo kamahal at may plano Siya para sa atin. Ang ating kaluluwa ay sumasaklaw sa ating mga damdamin, pakiramdam, at pagkaunawa na mahal tayo ng Diyos.

Palagi hinihiling ni David sa Diyos na siyasatin ang kanyang puso, gaya ng nakasaad sa Mga Awit. Kusang-loob din nating dapat pahintulutan ang Diyos na siyasatin ang ating mga puso. Kapag pinahihintulutan natin ang Diyos na siyasatin ang ating mga puso, hindi natin ginagawa ito dahil alam nating hahatulan Niya tayo. Ginagawa natin ito dahil alam nating Siya ay mapagmahal na Ama.

Sa Mga Hebreo, sinasabi na hindi natin gusto ang disiplina sa simula ngunit sa huli, nakikita natin ito bilang mabuti para sa atin. Pinaparusa tayo ng Diyos, at iyon ang tanda ng tunay na anak, iyon ang tanda ng tunay na pag-aampon, na tayo’y pinarurusahan ng ating mga magulang.

Kailangan nating maunawaan na kapag pinarurusahan tayo ng Diyos ito ay paraan ng pagsasabi na pinapatibay Niya tayo. Ang disiplina ay proseso ng pagiging ganap. Ang perpeksyon sa Griyego ay nangangahulugang ‘ganap na nagging matatag o ganap’. Hinihikayat tayo ng Diyos upang ganap na magawa ang hinaharap at pag-asa ng ating tawag na inilagay Niya sa loob natin.

Kapag hindi natin hinahayaan ang Diyos na disipilinhin at patibayin tayo, laging sumusunod tayo sa pangalawa, pangatlo, o pang-apat na pinakamabuting bagay para sa atin. Ang Diyos ang lumikha sa atin, kaya’t alam Niya kung ano ang pinakamabuti para sa atin. Ang Diyos ang tunay na kahulugan ng pag-ibig. Ang pag-ibig sa Griyego ay ‘Agape’. Ang pag-ibig sa mundo ay maaaring maging iba; maaari itong imoral, maaaring pagkakaibigan lamang, pamilya, atbp., ngunit ang pag-ibig ng Diyos ay palaging nag-iisip ng pinakamataas na kabutihan para sa atin.

Ang pag-ibig sa mundo ay madalas makasarili, palaging tungkol sa akin. Kahit na kapag malibog ang pag-ibig, madalas ito ay tungkol sa akin, hindi tungkol sa kapwa. Iyan ang dahilan kung bakit nasira ang mga kasal sa simbahan at sa mundo. Ang pagpapakasal ay nangangailangan ng kababaang-loob at pag-aalay ng sarili, ngunit ang makasanlibutang pag-ibig ay ayaw ng kababaang-loob at pag-aalay ng sarili. Ang makasanlibutang pag-ibig ay tungkol sa akin. Ang maka-Diyos na pag-ibig, ang Agape, ay tungkol sa pagmamahal sa kapwa; iyan ang hitsura ng disiplina ng Diyos. Tungkol ito sa ating paglago para sa mas mataas na kabutihan.

Kailangan nating masuri ang ating mga puso upang malaman kung mayroong anumang nasa loob ng ating mga buhay na nagpapakita sa Diyos sa paraan na iba sa nakasaad sa Bibliya. Sa madaling salita, maaaring isipin natin na pinarurusahan tayo ng Diyos na para bang hindi perpekto at hindi perpektong magulang, ngunit sa katunayan, hindi ganoon ang Diyos. Maglaan tayo ng oras para manalangin at tanungin ang Panginoon, mayroon ba tayong mga paniniwalang mali tungkol sa kung sino Siya, at mayroon ba tayong dapat ipagsisi kung paano Siya, gaya ng nakasaad sa Bibliya?

Narito ang pagsasalin sa payak na modernong Tagalog:

Mga Pangwakas na Salita

Habang tayo’y nagtatapos, sana ang mga katotohanan mula sa Jeremias ay tumatak nang malalim sa ating mga puso. May mabubuting plano ang Diyos para sa bawat isa sa atin – mga planong magpapayaman sa atin, hindi mananakit. Kilala at minahal Niya tayo kahit bago pa tayo binuo sa sinapupunan. Tayo’y Kanyang nilikhang may takot at kamangha-mangha sa Kanyang larawan. Kapag buong pusong hinahanap natin Siya, lumalayo sa mga diyos-diyosan at kasalanan, ipinangako Niyang didinggin ang ating mga panalangin.

Tugunan natin ang Kanyang dakilang pag-ibig sa pamamagitan ng buong paglalaan sa Kanya. Ihanda sa Kanya ang bawat bahagi ng buhay para sa Kanyang pamumuno. Hangarin ang isang malapit na relasyon sa Kanya, sa pakikipag-usap sa panalangin at pakikinig sa Kanyang tinig sa Kasulatan. Maniwala kayong ginagawa Niya ang lahat ng bagay para sa ating kabutihan, kahit na minsan nararamdaman natng magulo o masakit ang buhay.

Patuloy na hanapin Siya, at matatagpuan mo Siya. Tapat Siya na tapusin ang ginawa Niyang gawa sa iyo. Mabuting takbuhin ang karera ng pananampalataya, ang iyong mga mata’y nakatuon kay Jesus hanggang tawagin ka Niya sa bahay. Ang pinakamaganda pa ang darating! Sa Diyos ang kaluwalhatian.

Mga Tanong sa Aplikasyon

• Saan ka humahanap ng kasiyahan maliban sa Diyos? Anong mga diyos-diyosan ang pumapasok sa iyong puso na humahadlang sa iyo mula sa buong pagbibigay sa Kanya? Aminin at ipagsisi ang anumang bagay na humahatak sa iyo mula sa paghahangad kay Cristo higit sa lahat.
  
• Kailan ka huling nakaranas ng malapit, dalawang paraang pag-uusap sa Diyos? I-schedule ang araw-araw na tahimik na oras upang basahin ang Kasulatan at isulat sa diaryo ang iyong mga panalangin. Makinig sa Kanyang mahinahong, maliit na tinig sa Salita at mga pagtuturo ng Espiritu.
  
• Talagang ba naniniwala kang may mabubuting plano ang Diyos para sa iyo? O natalo na ang iyong tiwala ng mga pagkadismaya at pagsubok? Ihayag nang malakas ang Kanyang mga pangako sa Jeremias 29:11-13 tuwing dumadating ang mga pagdududa.
  
• Paano mo praktikal na mapapanatili ang iyong mga mata nakatutok kay Jesus ngayong linggo gitna ng mga abalang pang-araw-araw? Anong mga gawi o ritmo ang tutulong sa iyong manatili sa Kanyang presensya?
  
• Hinahanap mo ba ang Diyos nang hindi buong-puso, hindi lubos na sumuko? Ano ang humahadlang sa iyong ganap na pagsunod sa Kanya? Ibaba ang iyong mga takot, pagdududa, at pagmamataas sa Kanyang mga paa.
  
• Sino ang maaari mong ibahagi ang iyong spiritual na paglalakbay at hilingin na panatilihin kang may pananagutan sa buong pusong pagsunod kay Cristo? Humanap ng mga maka-Diyos na tagapayo upang bigyan ka ng lakas sa daan.
  
• Maglaan ng ilang minuto upang tumahimik. Magbalik-tanaw kung paano ka natatanging nilikha ng Diyos sa sinapupunan at ang mga kaloob na ibinigay Niya sa iyo. purihin Siya dahil ginawa ka Niyang may takot at kamangha-mangha!